تفاوت بین کودک و نوجوان چیست؟

تفاوت دوران کودکی و دوران نوجوانی

تغییرات پی در پی و منظمی که از دوران جنینی تا زمان مرگ ادامه دارد رشد نام دارد .  دوره ی کودکی و نوجوانی از بقیه مراحل رشد حساس تر و مهم ترند و لذا توجه به ویژگی های این دوره اهمیت به سزایی دارد .

دوره ی کودکی به سه دوره ی طفولیت ، کودکی اول و کودکی دوم تقسیم بندی می شود .

طفولیت : از تولد تا دو سالگی . در این دوره رشد جسمی بسیار سریع است ، کودک از طریق گریه کردن با دیگران ارتباط برقرار می کند . 70 درصد از زمان روز را می خوابد و از همان ماه های اول مهارت های حرکتی مانند چنگ زدن و دنبال کردن اشیا با چشم را انجام می دهد .

کودکی اول : از 2 تا 6 سالگی . در این دوره سیستم عصبی مرکزی کودک رشد می کند . رشد مغز با سرعت بیشتری انجام می گیرد . مهارت های حل مسئله در او شکل می گیرد . این توانایی را پیدا می کند که برخی کارها را مستقل انجام دهد . مثلا به تنهایی صبحانه بخورد یا لباس عوض کند . کودک در این مرحله بسیار خود محور است و دنیا را از نگاه خود می بیند .

کودکی دوم : از 7 تا 11 سالگی . کودک در این دوره رشد یکنواخت تری را تجربه می کند . تفکر کودک دارای راهبردها و سازمان دهی می شود . کودکان در این دوره " دگر پیرو " هستند و به راحتی با دیگران همراه و مطیع می شوند .

 

دوره ی نوجوانی

دوره ی نوجوانی دوره ی گذر از کودکی به بزرگسالی است و چالش های زیادی با خود به همراه دارد .

از مهم ترین ویژگی دوران نوجوانی بلوغ است که به شروع تغییرات زیستی و توانایی تولید مثل در نوجوان اشاره دارد .

نوجوان در این دوره بیش از پیش استقلال طلب است و از بزرگترها انتظار دارد که او را به رسمیت بشناسند . تمایل شدیدی به گروه های همسال دارد و از آن ها الگو برداری می کند . در این دوره تمایل به جنس مخالف دیده می شود . تفکر انتزاعی در نوجوان او را واردار می کند ارزش های خود را بررسی کند و آن ها را زیر سوال ببرد .

مشاوره ی تلفنی 

برای شناخت هر چه بهتر و صحیح تر دوره ی کودکی و نوجوانی بهتر است با یک مشاور کودک و یا روانشناس کودک در ارتباط باشید و از طریق مشاوره تلفنی رایگان از دوره ی نوجوانی و کودکی اطلاعات بیشتری کسب کنید . 

مشاوره کودک برای موفقیت

کودک موفق

یکی از دغدغه های اصلی والدین چگونگی تربیت فرزندان است به گونه ای که در آینده عضوی ارزشمند برای جامعه و موفق در امورات زندگی باشند . گرچه دستورالعمل صریح و مشخصی وجود ندارد ولی تحقیقات و بررسی های انجام شده چند عامل را در این خصوص موثر می داند :

 

عوامل موثر در شکل گیری موفقیت فرزندان

وادار کردن کودکان به انجام کارهای روزمره :

  با برنامه ریزی دقیق و مرتب بودن و تعریف کردن جایگاه کودک در خانه و خانواده ، می توان این ویژگی را به عنوان یک عادت رفتاری خوب در او شکل داد .

آموزش مهارت های زندگی به کودک با استفاده از روانشناسی کودک :

توانایی تصمیم گیری در کودکان : مثل آموزش فکر کردن به کودک و مهارت های تصمیم گیری صحیح برای دستیابی به موفقیت .

آموزش مهارت های برقراری ارتباط : بیان احساسات ، رعایت ادب و نزاکت در برخورد با کودک ، آموزش عذرخواهی کردن به کودکان ، آموزش عذرخواهی کردن ، مذاکره کردن ، روابط عاطفی در کودکان ، روابط اجتماعی ، مهار کردن لجبازی .

داشتن انتظارات بالا از کودکان :

انتظارات والدین اثر زیادی در آن چه که کودکان در آینده به دست می آورند دارد . والدینی که آینده ی کودک را در محیط دانشگاه و آکادمیک می بینند به نظر می رسد که برنامه های کودک را برای رسیدن به هدف خاصی طراحی کرده اند . کودکانی که از شایستگی اجتماعی بالاتری برخوردارند ، خیلی راحت تر با همسالان خود ارتباط برقرار می کنند و قادرند مشکلات کودکان را به تنهایی حل کنند و در آینده امکان بیشتری برای ورود به دانشگاه و اخذ مدرک و یافتن شغل مناسب دارند .

الگو پذیری از والدین : 

به طور کلی رفتار و تربیت بچه ها ، تابعی از نحوه ی برخورد و رفتار والدین می باشد و این بر اساس همین الگوپذیری کودکان از والدین است . به طوری که مطالعات نشان داده است والدینی که رابطه بین آن ها و کودکانشان محکم تر و صمیمی تر بوده و رابطه اصولی تری با فرزندان داشته اند ، احتمال موفقیت آن ها در آینده بیشتر است .

برای دریافت خدمات مشاوره ی تخصصی کودکان به صورت مشاوره تلفنی و آنلاین بهتر است با مراکز متخصص در زمینه ی کودک و نوجوان ارتباط برقرار کنید . حتی رسانه ها و کانال تلگرام تربیت کودکان نیز می تواند در این زمینه بسیار کمک کند .

 

محبت کردن به کودک را بیاموزیم

چگونه به کودک محبت کنیم ؟

هیچ چیز به اندازه­ی آغوش گرم پدر و مادر برای یک کودک خوشایند نیست. یکی از اصول مهم تربیتی کودک محبت و روابط عاطفی بین والدین و فرزند است. بسیاری از والدین نمی­دانند که آن­ها می­توانند با ایجاد فضای محبت آمیز با فرزندان خود بسیاری از قوانین و ارزش­های خانوادگی را بدون هیچ دردسری برای فرزندشان اعمال کنند.

شیوه ­های محبت کردن به کودک

شیوه محبت کردن در هر خانواده ای بسته به فرهنگ و نوع تربیت متفاوت است. اما به طور کلی اصول مشابهی در محبت کردن وجود دارد که به شرح زیر است:

صحبت کردن با کودک :

 توجه داشته باشید هنگام صحبت کردن به کودک خود نگاه کنید، دستان او را بگیرید و نوازش کنید و او را با نام­های زیبا و محبت­ آمیز مانند دختر قشنگم، پسر عزیزم و... صدا کنید.

بازی کردن با کودک : 

بازی کردن به این معنا که زمانی را صرفا به او اختصاص دهید و علاوه بر یاد دادن انواع مهارت­ها به کودک ، عشق و محبت را به کودک خود تقدیم می­کنید.

داستان خواندن برای کودک : 

سعی کنید در هنگام داستان خواندن خلاقیت ایجاد کنید، از صدا و حرکات جالب و لذت بخش استفاده کنید، به طوری که کودک با ذوق و شوق هر روز منتظر شنیدن داستان از سمت شما باشد و از این کار لذت ببرد.

محبت بدون قید و شرط : 

محبت به کودک خود را مشروط به هیچ چیز نکنید. کودک شما باید بداند تحت هر شرایطی برای شما دوست داشتنی است. از جملاتی مثل تو دیگه دختر من نیستی، من دیگه دوست ندارم استفاده نکنید.

برای اطلاع از اصول محبت کردن به کودک به شیوه­ی درست و علمی انتظار می­رود والدین از افراد متخصص در حوزه­ مشاوره و روان شناس کودک استفاده کنند و در صورت عدم دسترسی به مراکز خدمات مشاوره می­توان از مشاوره تلفنی و آنلاین استفاده کرد.

اهمیت روابط عاطفی بین کودک و والدین

محبت کردن به قدری مهم است که از به وجود آمدن بسیاری از مشکلات مانند:  پرخاشگری ، افسردگی ، لجبازی ، بیش فعالی ، عدم تمرکز در کودکان جلوگیری می­کند و با محبت کردن اصولی و حمایت عاطفی می­توان کودکانی شاد ، کودک موفق ، کودک با ادب و حتی کودک باهوش ­تر داشت.